Bloed, zweet en tranen. Begonnen met schillen vanuit huis, naast mijn horecabaan. Nu 3 jaar later, een prachtige zaak op een unieke locatie. En als bekroning op mijn werk bekroond door de IWSC met een GOUDEN medaille. Mijn Limonceline behoort tot de beste van de wereld! Huilend van geluk zat ik het jury rapport te lezen. De kinderen vroegen zich af, waarom ik aan het huilen was. Van geluk schatten!! Van geluk!

De jury omschrijft mijn limonceline als volgt: een verfijnde geur van citrus aroma's, die je blijft ruiken en proeven tot het eind. De zoetigheid en zuurgraad dansen in het rijke smaakpalet. Perfecte diepte van smaak en eigen karakter.

Ik ben zo ontzettend trots dat ik deze erkenning heb gekregen voor mijn harde werken. Het najagen van je dromen is het mooiste dat er is. Maar in veel gevallen ook eentje met vallen en altijd maar weer opstaan. Hindernissen op je weg naar je uiteindelijke doel. Zoveel willen en altijd te weinig tijd hebben.

Ook ben ik heel trots op mijn kinderen, die zich altijd maar flexibel moeten opstellen. Dan moeten ze met mama mee flessen gaan leveren, of helpen met roeren in de pannen met suikerwater. Of ze zitten weer een avond thuis met de oppas, omdat mama een proeverijtje heeft. Ook mijn kinderen zetten zich in voor Limonceline en dat is misschien nog wel de grootste medaille waard. Want die twee hebben een hart van goud.